Dinsdagavond 7 december. Vele wegen leiden naar Milaan. Terwijl de ene groep het vliegtuig instapte, kozen andere voor de auto. Ook reed er weer een volle VAK410 bus richting San Siro.
Tot in de vroege uurtjes werd er gesproken over de nieuwe situatie bij Ajax na het opstappen van Jol, EU trips uit het verleden en de trip waar we net aan waren begonnen

Waar de meeste van ons in het verleden al de nodige Milaan ervaring op heeft gedaan, was de stad dit keer nog doodser dan voorgaande edities van Milan- of Inter-uit. Na, toch nog, een gezellige middag in het centrum die smaakte naar Europees overwinteren zetten we rond 19.00 uur koers richting stadion. We vertrokken met de metro vanaf de Duomo met een man of 200.

Milan had eerder kenbaar gemaakt klaar te zullen staan aan hun zijde, de Curva Sud. Zelf actie ondernemen om naar het centrum te trekken zit er bij hun niet in. Middels telefonisch contact werd vernomen dat bij metro station Lotto Fiera speciale bussen klaarstonden om Ajax-supporters te vervoeren. In de groep werd gelijk besloten om hier niet aan mee te werken.
Eenmaal uitgestapt bij het metrostation stond de Italiaanse politie inderdaad al klaar om ons via een bepaalde uitgang naar de bussen te loodsen. Er werd kenbaar gemaakt dat er liever werd gekozen voor een andere uitgaan en de ME linie werd doorbroken door iedereen. Zo stond iedereen buiten en werd er in 1 groep richting San Siro gelopen.
Italiaanse politie kon het niet aan met zo weinig man en riep versterking in, wat even later eraan kwam met grote getale.
Na een tijdje lopen was het stadion in zicht, meerdere keren werd geprobeerd om door de ME linie heen te breken, wat slechts een klein groepje lukte.

Met dit groepje, hooguit een man of 10, staan we niet veel later oog in oog met een 3 keer zo grote Milan groep. Gehuld in zwarte outfits, het begint met schreeuwen en gooien aan hun zijde en de riemen gaan los. Wanneer Ajax vol in de aanval gaat vallen er wat klappen over en weer. Wanneer Milan echt had gewild dan konden ze er makkelijk eroverheen gaan met zo een groep vol oudere Ultras. Maar niets was minder waar. De politie is weer snel ter plaatste en haalt iedereen uit elkaar. Later werd er nog duidelijk gemaakt van Milan kant dat ze het respectvol vonden dat er een klein groepje toch de confrontatie aan ging.

Ondertussen is de rest van de groep bij het uitvak belandt onder zware politie begeleiding. Ook zien veel jongens zonder kaart kans het uitvak in te gaan, wat ook lukt. Andere zitten weer in thuisvakken en bij beide goals worden er gejuicht, waarop er wat problemen volgen. Hier en daar wat gegooi en het kleine groepje Ajax zoekt weer de aanval op maar beveiliging die eraan komt houdt alles tegen en de jongens worden uit het stadion gezet.

Van vorige edities in San Siro of Guiseppe Meazza waren we betere plekken gewend, maar met een kleine 2000 Ajacieden waren er voldoende ingrediënten voor een mooie voetbalavond.

De wedstrijd. Waar we wekenlang hebben aangegeven dat we Ajax terug wilden hebben we gisteren weer een glimp van het oude Ajax gezien. Dreiging, lef, plezier en voor elkaar door het vuur gaan maken het verschil tussen een 1-1 tegen NEC en een 0-2 in Milaan. Als we dit de rest van het jaar doorzetten gaan we vijf mooie maanden tegemoet!
Vooruitkijkend op dit moois en genietend van de wedstrijd was de sfeer in het vak opperbest. Ondanks de af en toe dubbele songs of canon in de songs was er continue steun voor de jongens op het veld en op de bank. Vooral ‘dit is mijn club’ en de steun voor Frank de Boer en Clarence Seedorf kwamen hard en goed door.

Wij heugen ons op aanstaande vrijdag, wanneer de loting wordt verricht voor de volgende ronde Europa League. Maar voordat die ronde wordt gespeeld hebben we eerst nog een opwarmertje op zaterdag 8 januari 15.30 uur tegen HSV, in Hamburg. Komt allen!

Tekst: VAK410