Er is een Amsterdammer doodgegaan. En dat heeft Mokum geweten ook. Sven, King High, Gappie. Wij kennen allemaal de verhalen. Je was 24/7 met Ajax bezig. Dingetjes regelen, vergaderingen beleggen tussen supportersgroeperingen, voetbaltoernooitjes, als vertrouwd contactpersoon met het bestuur en directie. Bedankt voor hoe jij Ajax groot heb gemaakt. De F-Side, VAK M. Bedankt hoe jij ook ons groot hebt gemaakt. Altijd aanwezig op de achtergrond, overleggen, adviezen, met maar 1 doel: Amsterdam de grootste laten blijven.

Het was een eer om jou bij ons op de tribune te zien staan. Dat je onze liederen zong en mee sprong. Je vocht jarenlang voor een eenheid binnen de Ajax-supporters. Alle groepen moesten meer samen zijn. Jong en oud, samen 1. Vrijdag en zaterdag hebben we je een waardig afscheid gegeven. Betondorp trilt nog steeds na.

Nog altijd rest bij ons de vraag waarom? De zon die doorbrak tijdens de ceremonie in het stadion en de regen, geen toeval. Het waren tranen van boven. Er zijn zaterdag mooie woorden voor en over je gezegd. Door het doek op Noord keek je ons trots aan, in het wit-rood-wit met de schaal in je handen. Er bleek maar eens temeer hoe bezeten je van Ajax was, bijna kinderlijk blij en machtig trots op de derde ster.

Heel ‘teringlijer' Amsterdam om het zo maar te zeggen zat zaterdag voor jou op de tribune. Vele Ajaxgroepen, je CBS crew en andere gasten uit de scene. Maar ook directie en staf van Ajax was daar voor jou aanwezig, Henri vd aat, Rik vd Boog en Danny Blind, samen met spelers Vurnon Anita, Siem de Jong, Jan Verthongen en Theo Janssen. Ook enkel van hun hielden het niet droog. We stonden daar verenigd, door jou. Uit respect voor jou. Sven, we gaan je werk voortzetten. We gaan er samen voor zorgen dat Amsterdam de grootste blijft. In Nederland, in Europa.

Vrijdag knalde bij het honk de eerste matten al voor de wedstrijd. Minutenlang, flowerbeds erbij. Het was slechts het begin. Kippevel heerste wanneer jouw gezicht tevoorschijn kwam. Het was groots, zoals dat bij jou hoort. Je zei altijd dat alles groter kon, harder kon, heftiger kon. Dat onbegrensde verlangen naar meer, daar kunnen vele nog van leren. Heel het stadion applaudisseerde voor je, vele kennen je niet maar beseffen nu wat je hebt betekend. Dat AFCA jasje draagt iedereen nu nog iets trotser.

In de 41e minuut stonden VAK 125 en VAK410 voor jou in de fik. Tientallen fakkels kleurde de arena rood. Heel het stadion keek naar de pyroshow voor jou en applaudisseerde nogmaals. Dat de uitslag Ajax - Vitesse 4-1 werd, was geen toeval. Wij geloven niet in toeval. Toeval is voor zwakkelingen. Je moet zelf de regie houden, zelf de touwen in de handen houden. Alleen dan ben je onoverwinnelijk.

Watergraafsmeer, de Middenweg is en blijft voor een Ajacied altijd speciaal. Er liggen daar zoveel herinneringen. Honderden mensen vormde een erehaag. Voordat je voorbij kwam werden er al zo nu en dan wat matjes ontstoken. Het begon te regenen, Amsterdam huilde. Maar het moment dat jij eraan kwam, het was echt zo schandalig. Oorverdovende bommen waar je oren van piepte. De ene mat na de andere. Dozen vol fakkels. Flowerbeds, mensen die lawinepijlen vanuit hun handen schoten. Het was gigantisch.

Voelt nog altijd raar in ons koppie. Sommige van ons hadden een echte goede band met je, in privé sferen. Je bent op een zeer pijnlijke wijze van ons heen gegaan, maar de basis die je hebt gelegd in al die jaren met die hoge lat, die trekken wij door. Ajax is Ajax. Er bestaat geen mooiere club in de wereld. Sven, nogmaals bedankt.

We hebben wat hash gehaald, we worden HIGH...

Foto's: Oscar & drpuff