De bekerfinale in de Kuip. Dat blijft toch altijd een mooi tripje in de lente. De enige ‘uitwedstrijd' in Nederland waar meer dan 1.600 supporters naar toe mogen. In het bestaan van VAK410 is dit alweer de vijfde bekerfinale.

De weg naar de finale was een gemakkelijke. Met tegenstanders als ondermeer MVV, Veendam en, in de halve finale, RKC was een finaleplaats snel afgedwongen. Waar het kaartje vorig jaar in de oorspronkelijk finale (Feyenoord - Ajax, in de Kuip) nog 66 euro koste, moest dit jaar ‘slechts' 50 euro worden afgetikt.

In het vooroverleg werd afgesproken dat VAK410 de beschikking zou krijgen over eigen bussen, na een korte inventarisatie werden al snel 9 bussen gevuld. Uiteraard ging er ook een bus met jongens van 410 en andere groepen vooruit naar de Kuip om voorbereidingen te treffen. Deze arriveerde rond een uur of half 11 in het stadion. Nadat al het materiaal klaar lag, was het lange aftellen begonnen. Om 15.00 uur kwam de eerste grote groep van 410 de tribune opgestormd. Plaatsen werden ingenomen, handen geschud.

De zon had ook zijn plekje op de tribune veroverd, waardoor de tempratuur behoorlijk op liep. Vak Y2 is in de Kuip aan de Marathonzijde het mooiste vak. Recht achter de goal, dicht op het veld. De capaciteit van een kleine 600 man werd flink overschreden. Tientallen jongens klommen over hekken, sprongen over hekken of hadden aan een stormloopje genoeg.

De sfeer zat er al gelijk goed in. De songs klonken van weerskanten door het stadion, opgevolgd door de muziekklanken van het programma aan de achterzijde van het stadion. De vele vlaggen zorgde voor iets van verkoeling, maar de geur van het zweet domineerde.

Wanneer de spelers om 17.55 uur het veld betraden veranderde het stadion in een groot gekkenhuis. Gezichten werden bedekt, mondkapjes kwamen tevoorschijn. Vlaggen, spandoeken, megadoeken, fakkels en rookpotten kleurde het stadion wit-rood-wit. Tientallen rookpotjes werden op het veld gegooid, wat voor een prachtige ambiance zorgde. De middenstip was niet meer te zien, zelfs handen waren voor de ogen niet meer te zien. De beker mag dan misschien niet zoveel voorstellen, maar een finale in de Kuip met 12.500 Ajacieden is machtig. Een ervaring die met geen pen te beschrijven is.

Wanneer de kruitdampen uit het stadion waren getrokken kon de wedstrijd beginnen. Ajax begon goed aan de wedstrijd en kwam 0-2 voor te staan. Op vocaal gebied kreeg Twente een tik en waren even niet te horen. Dat de 1-2 even voor rust viel, heeft Twente zowel op het veld als op de tribune hoop gegeven. In de rust kon iedereen even bij komen, even naar verse lucht happen, even de keel smeren.

Een aantal jongens van ons is inmiddels vertrokken naar de tweede ring, om drie grote spandoeken naar beneden te begeleiden. Tezamen met VAK-P is er bij opkomst van de tweede helft een statement gemaakt: GEZAMENLIJK TEN STRIJDE, VOOR DIE GOEIE OUDE TIJDEN. Tegen het moderne voetbal. Klik hier voor het statement.

Na opkomst wordt wederom het stadion uitgerookt. De kelen worden leeg geschreeuwd. Ajax weet de derde goal niet te maken, Twente komt op gelijke hoogte. Na vele kansen over en weer volgt er verlenging. Op het moment dat Ajax vocaal de overhand heeft in de Kuip, en iedereen zich opmaakt voor de penalty's, sloeg het noodlot toe. 3-2. Over en uit. Het voelt vreemd om de finale een keer niet te winnen. Maar met opgeheven hoofd werd huiswaarts gekeerd.

Zondag 15 mei moet het gebeuren. De dertigste landstitel. De derde ster op ons shirt. Voor Sjakie, voor Bobby, voor Rinus.

Tekst: VAK410
Foto's: Oscar, drpuff, Zandbak, Frank & Reinier