Michael Koomen was zaterdag 14 mei, na de viering van het kampioenschap op de voetbalclub met zijn team RKAVIC 4 en een boottochtje over de grachten, omstreeks tien uur op de Spiegelgracht beland. Een agent die in zijn eentje in een politiebusje passeerde, hield daar twee van de voetballers aan. Enkele seconden later was Michael overleden en waren enkele teamleden zwaargewond getroffen door politiekogels. Over de toedracht en schuldvraag zullen we niets schrijven, wel over de liefde van Michael voor zijn club Ajax.

Michael Koomen had al een seizoenskaart in de Meer en wist alle details van Ajax, discussieerde weken lang over de opstelling en reisde met Ajax door Europa. Net zoals velen had Michael veel moeite met het afscheid van de Meer en de komst van de Arena. Uit woede had hij zijn seizoenskaart opgegeven en bezocht zo nu en dan nog een wedstrijd in de Arena. Enkele jaren later toch maar weer een seizoenskaart! Vak 409 werd het. In het begin werd Michael, zeker na een avond stappen, knettergek van de trommels en het gezang, althans in de eerste helft. De tweede helft viel altijd wel mee. Zo ontstond er een liefde voor Vak 410 en een groot respect voor de jongens die zo ontzettend veel tijd in de het vak steken. Michael was zelfs trots om op 410 te staan. Michael werkte voor SNS property finance als projectleider/ bedrijfsjurist, was een rustige jongen en is het toonbeeld van het feit dat de media Vak 410 ten onrechte afschildert als een vak met doorgesnoven hooligans. Het was dan ook logisch dat Michael mee verhuisde naar de overkant. In de jaren op Vak 410 ontstonden er vriendschappen met de, voor Michael, boeren op het vak en ontstond er een groot wederzijds respect. Samen reizen, bbq's en stappen door heel Nederland en Europa. Zo ging Michael deel uitmaken van een bekende vriendengroep op het vak en zal deze vriendengroep hem samen me de rest het vak herdenken a.s. zaterdag. Michael heeft de memorabele kampioenswedstrijd in eigen huis tegen Twente moeten missen, daarom hebben we het besloten na overleg met de rest van de jongens om hem juist zaterdag te herdenken in de 31ste minuut door middel van luid applaus.

Het overlijden van Michael is een groot verlies voor zijn familie en vrienden, maar ook voor Ajax want er is een echte ajacied heengegaan.

We rekenen op jullie medewerking.