Jelle, vandaag is het precies 1 jaar geleden dat jij ons hebt verlaten. Bedankt voor wat jij ons bracht. Jij bent een van ons, rust zacht!

MAI SOLO, ULTRAS STILE DI VITA

Op 13-jarige leeftijd valt Jelle al gauw op bij een aantal bekende jongens van het vak. VAK410 trekt op dat moment veel nieuwe jeugdige Ajacieden, iedereen wil erbij zijn. Zo wil ook Jelle onderdeel van de groep zijn, op zijn eigen wijze. Op school pikte hij een beamer zodat hij thuis aan de slag kon met het maken van bandieri's. Het is prachtig om te zien dat hij er alles voor over had om VAK410 er nog beter uit te laten zien, mede door zijn vlaggen en bandieri's.

Daar kwam hij dan aangelopen in het Amsterdamse Bos tijdens een VAK410 Barbecue, met een tas vol met vlaggen en bandieri's. Hij reisde dan vanuit zijn woonplaats 2 uur met het openbaar vervoer, gewoon alleen. Ook naar Ajax ging hij vaak alleen en stond hij op 410, wanneer een vriend of familielid meeging dan zat die in een ander vak. Kaarten werden voor hem door bekende jongens geregeld.

Jelle had een voorliefde voor de Ultra scene. Hij was gek op Italië, mede door zijn Italiaanse opa. Zijn club in Italië was Brescia. Thuis lagen vele dvd's van verschillende groeperingen. Corteo's vond hij altijd fascinerend. Hij was er dan ook bij tijdens de eerste corteo van VAK410, vooraf de wedstrijd Ajax - Twente in het seizoen 2007/2008. Als een van de weinige met een bandieri in de handen. Zijn regio en treinen werden met VAK410 en ACAB stickers onder geplakt, zoals dat hoort wanneer je jong bent. Zelfs als je van pa niet naar stadion mag, dan zorg je via een paar smoezen dat je toch op de tribune staat. Gewoon omdat je alles voor de club over hebt.

Jelle, bedankt voor al het moois wat jij ons bracht. Zondag zullen de liederen voor jouw weer tot aan de hemel klinken. Rust zacht, jij zal altijd een van ons blijven!

Ciao,

De jongens van jouw groep, VAK410