Daar gingen we dan weer naar het mooie Griekeland om weer bij de uiterst beladen derby aanwezig te zijn tussen Panathinaikos en Olympiakos. Uiteraard weer te gast bij de jongens van Gate 13. Op vrijdag vertrokken we richting Athene met een paar jongens van de oude garde en wat jongeren van Ultras VAK410. Een lekkere gemengde groep van jong en oud.
Eenmaal aangekomen bij ons hotel in Glyfada(kustplaats van Athene) dumpten we onze spullen en gingen we met de taxi's richting Athene centrum om de jongens van Gate 13 te ontmoeten die met een groep in een bar aan het drinken waren. Bij aankomst bij de kroeg/bar werden we goed verwelkomt door de jongens die we vorig jaar voor het laatst zagen. Er werd gedronken en gedanst met enkele vrouwelijke Panathinaikos fans.
Toen we naar de eettent aan de overkant gingen, om wat te eten, ging het buiten iets voorbij de bar mis. Een groepje van Olympiakos kwam tevoorschijn maar die hadden het niet in de gaten dat er meer jongens van Gate 13 aanwezig waren plus ons nog erbij. Zo werden de broodjes aan de kant gezet en de aanval ingezet en werd er honderden meters achter ze aangerend. Onze trip begon gelijk vrij hectisch. In de afgelopen maanden is het vaker misgegaan tussen fans van beide clubs, op niet wedstrijddagen. Men leeft 24 uur per dag in dezelfde stad en het kan altijd raak zijn. Men zoekt elkaar ook geregeld op bij de andere sporten waar beide clubs actief zijn. Na een gezellige nacht werd het hotel opgezocht en gingen we ons opmaken voor de volgende dag.
Zaterdag
Op zaterdag, een dag voor de derby, praten onwijs veel mensen in de media over de wedstrijd van het jaar. Panathinaikos staat 1e en Olympiakos 3e met 7 punten achter. Op 2 staat Paok Saloniki.
Dit is voor het eerst in jaren dat Panathinaikos op nummer 1 staat met goede kansen op een kampioensschap. De laatste, en enig, kampioensschap in de laatste 13 jaar dateert van 6 jaar terug. De rest van de titels gingen bijna allemaal naar aartsvijand Olympiakos.
Als Panathinaikos kampioen wordt dan is het de titel van de dit seizoen Ontslagen ex-Ajax trainer Henk Ten Cate. De meeste fanatieke fans zijn nog steeds boos dat Henk is ontslagen, het sloeg ook als een bom in bij de aanhang.
Door Henk zijn ze vorig jaar door de groepsfase heen gekomen van de Champions League en zijn ze beter gaan voetballen. In de 1e helft van dit seizoen verloor Ten Cate slechts 5 punten en de nieuwe trainer verloor alleen al voor deze derby 12 punten. Maar omdat onder andere de aanvoerder, Karagounis, problemen had met Ten Cate en daarover zijn beklag deed bij de mensen in het bestuur werd hij ontslagen.
Terug naar de zaterdag waar we voor de vierde keer het mooie oude Leoforos stadion bezochten met veel graffiti en mooie grote fotos uit het verleden. Onder andere de wedstrijden tegen Ajax in 1971 in de finale Europacup 1 op Wembley en de halve finale Champions League in 1996. Na wat kleding te hebben gekocht, besloten we wat te gaan eten.
s' Avond ging een groep van 80 man Gate 13 naar het noorden naar een volleyball wedstrijd van Olympiakos om ze daar op te zoeken. Maar Olympiakos liet het afweten uiteindelijk. In de avond werd er lekker gegeten en werd er wederom 1 van de gezellige barretjes bezocht samen met de Grieken.
Zondag
Op zondag was het dan zover, de derby tegen de vijand Olympiakos. Ook deze wedstrijd werd wederom zonder uitpubliek gespeeld vanwege de vele problemen in de laatste jaren tussen beide clubs. Niet alleen bij het voetbal, maar in alle sporten waarin ze actief zijn. Helaas enkele jaren geleden vond 1 van Panathinaikos zijn dood nadat hij 18 keer was gestoken na de Volleyball derby.
Er werd verzameld om 13.00 uur in het honk van de groep van GWF van Gate 13. We werden opgehaald van ons hotel door de jongens van Gate 13 en gingen daarna naar het honk die zich vlakbij het oude stadion bevind. Eenmaal in het honk gekomen worden we begroet door de rest en wordt er gedronken en kijken we live gewoon de wedstrijd van Ajax uit bij RKC. Na elke goal van Ajax volgt er gejuich en zo is de overwinning binnen, nu de andere nog vandaag.
De wedstrijd is om 19:00 uur en om 15:00 uur vertrekken er 500 motors vanaf het oude Leoforos stadion. De motors willen richting de snelweg gaan en de spelersbus van Olympiakos onder handen nemen. Wij vertrekken met de auto's naar het stadion 4 uur van te voren, de motors richting snelweg.
Eenmaal aangekomen bij het stadion is het nog 3,5 uur voor de wedstrijd. Het is lekker weer, een graad of 22. Ongeveer duizend mensen klimmen het stadion in zonder kaartje en gaan richting de vakken, de politie kan niks doen.
Wij wachten buiten nog op onze kaarten en die krijgen we dan ook even later. Drie uur voor de wedstrijd gaan we dus naar binnen en er is nog geen nieuws van de motors. Veel politie heeft het in de gaten. In het vak nemen we plaats waar we altijd staan als we hier komen. Het gaat weer een drukke boel worden.
Het gezang klinkt al 3 uur voor de wedstrijd, prachtig gewoon.
Oorlog
2,5 uur voor de wedstrijd is het volgepakt en staan er rond de 6.000 man in het vak achter de goal. Op het moment dat de motors aankomen bij het stadion wordt de Olympiakos bus bekogeld met brandbommen en ander materiaal. Mensen gaan naar buiten en het is chaos, maar vele kunnen niet naar buiten toe. Het is veel te druk en de politie heeft het vak afgesloten.
Buiten is het een zooitje en van ons boven op de omloop worden er met prullenbakken, vuurwerk en kapot gemaakte hekken op de politie gegooid. Op verschillende plekken is er brand en volgen er gevechten met de politie. Zelfs een auto van een vriend van ons die ontploft.
Tassen met vuurwerk worden in de tumult het stadion ingegooid en de politie schiet traangas naar ons boven waar er gegooid wordt op ze. De traangas gaat het vak in en de tranen bij verschillende mensen zijn zichtbaar.
Sinds het moment dat we binnen zijn,dus zo'n een 3uur van tevoren, horen we continue bommen afgaan. Het lijkt net oorlog. Even later was dat dan ook kort zo.
De warming-up
De spelers van Olympiakos komen het veld op om even het gras te betreden. En dat is zo'n 2 uur voor de wedstrijd. Bommen worden gegooid en er volgen keihard anti-liederen.
De capo's van Gate 13 staan op het hek iedereen gek te maken en vertellen hele verhalen. Iedereen wordt positief gek ervan en pept zich op.
Horto magico 1 van de bekendste liederen in Europa wordt gezongen en iedereen begint tegen elkaar aan te beuken en te zingen. Geweldig dus. Geen moment van stilte en dat ruim voor de wedstrijd.
Verschillende stewards, beveiligingsmensen en fotografen moeten soms heen en weer rennen als er vuurwerk op ze gegooid werd.
Dan is de warming up aangebroken. Fakkels, bommen en rookpotten gaan al af en de keeper van Olympiakos krijgt een vuurwerk regen over zich heen. En moet soms even wegspringen. Overige spelers krijgen vuurpijlen richting hun geschoten, het is echt oorlog nu. Keiharde gezangen vanuit de tribunes en de capo zet het nummer schizofrenia in. Wat inhoud dat iedereen zich letterlijk en figuurlijk als een dier gaat gedragen en over elkaar heen springt en tegen elkaar aan beukt.
Verschillende belangrijke jongens van Gate 13 lopen gewoon voor de tribune en regelen de boel. Ze hebben zelfs eigen stewards die gewoon voor de vakken staan. Dan komt de baas van de club richting Fate 13 en iedereen wordt gek en begint te juichen en te zingen en nog meer vuurwerk wordt er ontstoken.
Hij gaat naar de hek toe waar de capo's op staan en omhelst ze, zingt met ze en praat met ze.
Ongekend wat hier gaande is, geweldig. Daarna vertrekt hij en gaat de oude capo met een vlag van Gate 13 richting het veld en begint te zwaaien op de middenstip. Het stadion zit bomvol, 70.000 man.
Dan legt hij de vlag neer en doet 2 handen de lucht in.
Dat is het teken dat heel het stadion ook de handen in de lucht moet doen en dat gebeurde. Stilte ontstaat. Muis en muis stil is het. 70 duizend mensen staan met hun handen in de lucht. Dan volgt er steeds 1 klap door 70 duizend man en vervolgd door een stilte. Dan weer een klap in de handen met wederom een stilte, geweldig gewoon. Steeds gaat het ritme sneller en sneller en vervolgens doet hij zijn handen recht naar voren. Dat is het teken voor de Horto Magico en heel het stadion zingt oooooooooooh met de handen naar voren. De capo op het veld gaat met zijn handen en weer en de tekst van de song begint en heel het stadion gaat erin mee. Bij het refrein van de song gaat iedereen weer tekeer en beukt men tegen elkaar op en valt over elkaar heen. Wat een belevenis dit, wat een gekkenhuis. Niet van deze wereld gewoon, het vuurwerk blijft ook gewoon doorgaan.
De oude capo keert terug naar zijn plek op het hek en op dit moment heeft de jongere capo de microfoon in handen. Hij vertelt een heel verhaal op zijn motiverende manier. Iedereen hoort het op het vak door de speakers. Op dat moment gebeuren er hele debiele dingen die we nog nooit hebben meegemaakt. De fanatieke jongens van Gate 13 staan voor de vakken achter de goal op de sintelbaan en hebben tassen bij zich. Zij gooien continu fakkels en rookpotten en vuurpijlen en andere bommen het vak in. Gewoon in het openbaar, ongekend! Ongelofelijk hoeveel er het vak op wordt gegooid en iedereen kan het zien. Er gebeurd verder niets.
De wedstrijd
Dan is het zover. De spelers komen het veld op en het vuurwerk wordt ontstoken. Sjaals en andere kleding worden voor het gezicht bedekt want je kan even een tijdje niet meer ademen zoveel vuurwerk wordt er afgestoken. Wij hebben nog nooit tussen zoveel vuurwerk ingestaan,het was werkelijk waar 1 grote rookgordijn voor onze ogen en het enige wat we konden horen waren de bommen die je continu hoorde afgaan,het leek wederom op Irak. De zang gaat hard en mensen fokken elkaar op,de derby gaat beginnen.
Dan eindelijk komt er een beetje zicht weer en de anti liederen gaan heel het hard door heel het stadion,de keeper van de tegenpartij krijgt wederom een paar pijlen richting zijn goal afgevuurd.
De wedstrijd is begonnen en er wordt plotseling een kip op het veld gegooid,verwijzend naar de kippen van Olympiakos Gate 7 omdat ze zo hard kunnen rennen. Een levende kip het veld op gewoon, hoe verzin je het. In de tussentijd moeten de beveiliging het geregeld ontgelden en vluchten ze voor de bommen en vuurpijlen want dat gaat de gehele wedstrijd door. Wat een kippevel weer om hier tussen te staan,was het maar zo in Nederland dan stonden we al voor de wedstrijd met 1-0 voor.
Panathinaikos is veel en veel beter en krijgt legio kansen waarvan enkele keer op de paal,de liederen klinken hard vanaf de tribunes en er is geen stop,het gaat continue door. Voor een paar van ons was het de 1e keer hier en die hadden het over de mooiste beleving ooit op de tribune. Als de scheidsrechter af fluit voor de 1e helft dan is het nog 0-0,de spelers van Olympiakos moeten rennen voor hun leven naar de spelerstunnel want ze worden bekogeld.
Waar je altijd bang voor bent is,dat als je zelf de kansen niet benut,de tegenstander het wel gaat doen bij de 1e de beste kans.
En dat gebeurd ook in de 2e helft.
Panathinaikos krijgt absurd veel kansen maar Olympiakos benut hun 1e de beste kans en zo staat het 0-1 voor de vijand en de speler die scoorde daagt ons nog even uit. Nu is het extra oorlog,bij de 1e de beste corner van Olympiakos wordt een speler zwaar bekogeld en de speler beklaagt zich bij de scheids,het is ziek wat er allemaal letterlijk en figuurlijk afgevuurd wordt op hem. De scheids stopt even de wedstrijd en overlegt,even later is het weer zover en de volgende lading vuurwerk volgt richting het veld,ook een vrouw op de cintelbaan wordt geraakt en die raakt 4 vingers kwijt door dit geval,2 vingers vonden ze later terug bij het schoonmaken maar dat even terzijde. Uiteindelijk na een paar minuten kan die de corner nemen en wordt het even rustiger op de tribune. Panathinaikos krijgt nog een paar kansen maar benut ze niet,op dit moment staat Paok ook achter tegen Aek Athene en dat is goed nieuws voor Panathinaikos,maar het zou beter zijn als Panathinaikos had gewonnen want dan was de titel volgende week behaald.
Vlak voor tijd worden er veel fakkels afgestoken en bommen en het clublied volgt en zo verliest Panathinaikos de derby en op sommige gebieden van het stadion ontstaat er brand. Iedereen is teleurgesteld dat de wedstrijd verloren is,dat Paok verloor dat verzacht de pijn een beetje maar verliezen van de aartsrivaal in eige huis is nooit leuk.
Na de wedstrijd gaan we terug en 1 auto met gasten van ons Ajax is betrokken bij een ongeval maar zijn later weer terug in het hotel,iedereen heeft wederom de ervaring van hun leven gehad maar zelfs wij voelen ons kut door de nederlaag en besluiten ook niks te doen verder deze avond en het op een vroege slapen gooien en ons opmaken voor onze laatste hele dag. Wel gaan de hele avond gedachtes van deze dag door ons hoofd en praten we over deze onvergetelijke prachtige ervaring.
Op onze laatste dag zien we verschillende kranten die werkelijk 40, 50 pagina's vol over de derby schrijven,in Nederland hebben ze 1 pagina voor Ajax-feyenoord genoeg. We gaan lekker naar het strand en nemen een duik en eten en drinken en wat. In de avond nodigen we wat jongens van Gate 13 uit om te eten in een lekkere restaurant, dit als afscheid en voor alles wat ze weer voor ons geregeld hebben. Als half Athene kaarten zoekt voor deze wedstrijd en wij krijgen gratis weer net zoals alle andere keren gewoon kaarten dan is dat top.
Altijd regelen ze dingen voor ons als we er zijn en nu deden we wat terug en zelf wilden ze nog het etentje betalen maar dat feest ging helaas niet door voor ze,maar dan moesten we wel mee daarna naar de Irish Pub waar meerdere jongens van Gate 13 zouden komen om ook van ons afscheid te nemen.
En daar zitten we dan hele avond in de pub met veel drank en gezelligheid, de serveerster is een Amsterdamse ook nog en heeft jarenlang een seizoenskaart gehad bij Ajax dus ons avond kan niet meer stuk. Het is enorm gezellig en er wordt veel gelachen,zelf willen we nog na sluitingstijd blijven maar helaas moeten we weg en zo wordt er afscheid genomen van de meeste jongens die er waren en bij sommige was dat best emotioneel,na al die keren is er echt een speciale band ontstaan met deze jongens en dat is mooi om te zien.
Om half 5 in de ochtend moeten we op het vliegveld zijn en zo besluiten we niet te slapen,en 2 jongens van Gate 13 besluiten ook niet te slapen en ons uiteindelijk te brengen naar het vliegveld,wat een geweldig gebaar weer.
En zo verlaten we dinsdagochtend vroeg Athene om terug te gaan naar het mooie Amsterdam.
We danken de Griekse jongens weer voor hun gastvrijheid, voor al het geregel, gewoon voor alles.
Dit was weer een reis om nooit meer te vergeten en we zeiden al tegen elkaar in de auto dat we eigenlijk niet terug wilden gaan. Maargoed we gaan snel terug. Maar we moeten terug, voor onze andere Griekse held en dat is Ajax. We moeten naar Deventer, we willen de finale en we willen de titel pakken. Net zoals Panathinaikos hopelijk.
POUTANAS GIOI OLYMPIAKI!!
AFCA
Ultras & Old